head 1
i. 1. baş; kafa; kelle. 2. şef, baş, başkan: the head of the math department matematik bölümü başkanı. 3. baş yer, baş taraf, ön taraf, baş: Go to the head of the line. Sıranın başına geç. She was at the head of the stairs. Merdivenlerin başındaydı. 4. (sebzede) baş: She bought two heads of cabbage. İki baş lahana aldı. 5. kaynak, memba, baş. 6. baş, üst kısım: the head of a nail çivinin başı. 7. akıl, kafa: Use your head. Kafanı kullan. 8. (çoğ. head) baş: fifty head of cattle elli baş sığır. 9. (ses aygıtında) (manyetik) kafa, başlık.